Spanningsindicator Arbeidsmarkt
In bovenstaande afbeelding is goed te zien hoe vraag (vacatures) en aanbod (werkloze beroepsbevolking) naar elkaar toe kruipen. Het UWV hanteert hiervoor een Spanningsindicator Arbeidsmarkt. Het aantal openstaande vacatures wordt voor deze indicator gedeeld door het aantal personen met een WW-uitkering met een verstreken WW-duur van minder dan een half jaar. Deze grootheden worden gebruikt als benadering van de openstaande vraag en direct beschikbaar aanbod. De Spanningsindicator Arbeidsmarkt kan een getal opleveren tussen 0 en oneindig. Hoe hoger het getal, hoe hoger de spanning op de arbeidsmarkt voor werkgevers. De huidige indicator komt ruim boven 2 uit. Dit levert de kwalificatie ‘krap’ op. Als naar specifieke beroepsgroepen wordt gekeken, dan springt de beroepsgroep ICT eruit. Met een score van ruim 6 is hier sprake van een zeer krappe arbeidsmarkt.
Vier op vijf werkgevers ervaart krappe arbeidsmarkt
Ook uit andere bronnen lijkt dat de arbeidsmarkt in Nederland krap is. Zo gaf 79 procent van de werkgevers in een enquête van werkgeversvereniging AWVN aan last te hebben van een krappe arbeidsmarkt. Werkgevers voelen vooral de krapte in de functiefamilie techniek (51% van de werkgevers), gevolgd door productie (28%) en ICT (27%).
Kwalitatieve schaarste
Bij het bepalen of een arbeidsmarkt krap is draait het zeker niet alleen om het tegen elkaar afzetten van vacatures en werkzoekenden. Zeker, de keuze is voor een werkgever wat minder ruim. Maar, juist in een maatschappij in transitie, speelt ook het fenomeen kwalitatieve schaarste. We bevinden ons (volgens velen) in de vierde industriële revolutie. Technologieën ontwikkelen zich exponentieel in plaats van lineair en zijn veel meer met elkaar verweven. Dit zorgt voor allerlei disruptieve innovaties. Uiteraard heeft dit vergaande gevolgen voor de arbeidsmarkt. Banen verdwijnen of worden geautomatiseerd. Daarnaast ontstaan nieuwe functies en beroepen. Medewerkers moeten hun kennis en kunde daarop aanpassen. Werkgevers stellen hun functie-eisen bij. En dit leidt tot een kwalitatieve mismatch. Er zijn dus wel werkzoekenden, maar zij hebben niet de juiste kennis en vaardigheden. Dat versterkt de krapte op de arbeidsmarkt verder.
Een voorbeeld van een kwalitatieve mismatch:
Volgens het UWV zijn er nog steeds duizenden ICT’ers werkloos. Er is dus zeker aanbod. Dit aanbod sluit echter niet aan op de behoefte van werkgevers. Zij zijn op zoek naar medewerkers die bijvoorbeeld gespecialiseerd zijn in cloud computing, data analytics, security, virtualisatie en Internet of Things.
Kortom door de kwantitatieve en kwalitatieve mismatch heeft vrijwel iedere recruiter te maken met een gebrek aan (voldoende) gekwalificeerde kandidaten.
Recruiters aan zet
Recruiters moeten creatiever worden bij het werven van geschikte medewerkers. Alternatieve doelgroepen overwegen, alternatieve wervingsmiddelen en –kanalen inzetten, aandacht besteden aan de candidate experience en vacatureteksten. En dan is de recruiter zèlf ook nog eens schaars….
Wil jij recruiter worden? Je als recruitmentprofessional verder ontwikkelen, zodat je ook in een krappe arbeidsmarkt voldoende kandidaten werft? Kijk dan zeker eens naar de opleidingsprogramma’s wordrecruiter of recruitment professional.